 |
| photo by Masao Yamamoto |
առաջին անգամ ասված խոսքը գրվել է գարնանը
ես ծնվել եմ մարտին
առաջին անգամ խոսել եմ վեց ամսականում
ու ասել եմ մամա
եթե դու հեռանայիր Տեր
ես կկանգնեի գիշերվա բեմեզրին
ուր մթության մեջ ցուցադրվող երազները
ավելի մերկ էին
քան լողացող հղի կինը
ես քեզ էի սպասում Տեր
նա` իր զավակին
ու երկուսս էլ վախենում էինք
օրերի արանքում լցվող սպասումից
…եկեղեցում վազվզում էին երեխաները
օդը մաքուր էր
օդի մեջ խունկի հոտը շատ էր
օդում թռչուններ կային
ու ես չգիտեի որ մարդիկ կարող են մահանալ
ես վեց ամսական էի
ու ասացի մա-մա
պատուհանի էկրանից
շենքերը շատ ավելի մեծամիտ էին թվում
իսկ Աստված բավականին ծեր
ինչ-որ մեկը միացնում-անջատում էր լույսերը
տիկնայք և պարոնայք…
ասում էի ես մամայի փոխարեն
ու ոտքերիս քստքստոցը մնում էր երկնքում
և ոչ բոլորն էին անմահ
իսկ Աստված քառասունին մոտ ջահել տղամարդ էր
գարուն է, տիկնայք և պարոնայք,
մեծամտանալու ամենաիսկական եղանակը
առաջին անգամ խոսել եմ վեց ամսականում
ու ասել եմ մամա
մարդկանց երամը դանդաղ հեռանում է երկնքի էկրանից
ջրափոսերի վրայով հեռացիր Տեր
չլմփացրու ինչպես մյուս բոլոր երեխաները
ահա կբարձրանան բեմեզրից կառչած սրբիչները
նոր երազներ կգովազդվեն կոպերի տակ
ավելի մերկ
քան լողացող հղի կինը
որ շուտով
շատ շուտով կկանգնի բեմեզրին
կսեղմի թաց կրծքին դատարկ բարուրը նորածնի
որը չգիտեր որ մարդիկ կարող են մահանալ
և պատրաստվում էր ասել մա-մա
մամա
No comments:
Post a Comment