ասա կատվիդ անունը, ասեմ՝ ով ես դու. ֆոտոշարք

Ալբեր Քամյուն ու իր «Օտար» անունով կատուն (“Stranger”)
«Գարուն»; ամսագրի խմբագրությունում սովորական աշխատանքային օր էր, հանկարծ ներս մտավ Սլավիկ Չիլոյանը, խմած էր, գրկել էր փողոցի մի քնձռոտ կատու, - հիշում է գրականագետ Ալեքսանդր Թոփչյանը, - թե` այս կատվին բերել եմ, որ աշխատանքի ընդունեք. սոված է ու անտեր, մեղք է, գործ տվեք, թող աշխատի ու ապրի: Ծիծաղեցինք, իր համար չէր անհանգստանում, ուր աշխատանք չունի, մտահոգվում էր այդ անպաշտպան կատվի համար...


Հուսիկ Արա «Բոհեմի տղան»


Ժակ Դերիդան ու իր «Logos» կատուն
Հարուկի Մուրակամին ու իր «Կաֆկա» կատուն
Չերչիլն ու իր «Մարմելադը»
Լուի Ֆերդինանդ Սելինն ու իր «Mea Culpa»ն
Ֆ. Սագանն ու իր «Բրամս» կատուն
Ժան Պոլ Սարտրն ու «Ոչինչը» (“Nothing”)
Միշել Ֆուկոն ու իր «Խելահեղություն» կատուն (“Insanity”)

3 comments:

  1. Լավ պոստ էր: Սարտրը դեմք ա լրիվ:)

    ReplyDelete
  2. մերսիներ, իսկ ինձ ամենաշատը Մուրակամիի Կաֆկան էր հուզել:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Anonymous12.3.13

      Կարծում եմ ամենալավը Չերչիլի «Մարմելադն» էր...առանց լրացուցիչ «խելոքությունների», պարզ ու քնքուշ...երևի իսկապես սիրում էր կատվին...

      Delete