Պաուլ Ցելան | Paul Celan


(1920-1970թթ. Ռումինիա)

*
Դու կարող ես ինձ անխռով
ձյուն հյուրասիրել.
ամեն անգամ, երբ ես ուս ուսի տված
թթենու հետ մեկտեղ քայլում էի
ամռան միջով,
բղավում էր նրա ամենամատղաշ
տերևը:


*
Նախքան քո ուշ հայացքը,
միայնակ`
գիշերների միջև,
նաև ինձ փոխակերպող գիշերվա,
ինչ-որ բան եկավ կանգնելու,
ինչը եղել էր արդեն մեզ մոտ մի անգամ, չ-
զարնված մտքից:

ՁԵՌՔ

Սեղանը, ժամերի փայտից,
բրնձով ու գինիով:
Անդ
լռում են, ուտում են, խմում:

Մի ձեռք, որ ես համբուրեցի,
լուսավորում է շուրթերը:

ՀԵՌՎԻ ԳՈՎՔԸ

Ակունքներում քո աչքերի
խենթ ծովի ձկների ցանցերն են ապրում:
Ակունքներում քո աչքերի
Պաուլ Ցելանը Ժիզելի ու Կլաուս Դեմուսի
հետ: 1953թ. գարուն
ծովն իր խոստումներն է պահում:

Այստեղ նետում եմ
մի սիրտ,   որ մարդկանց մեջ է,
հագուստը իմ և փայլը երդման.

ավելի սև սևի մեջ, ես ավելի մերկ եմ:
Դավաճանելով եմ քեզ հավատարիմ:
Ես` դու եմ, երբ ես ինքս եմ:

Ակունքներում քո աչքերի
հալածում եմ և կողոպուտի մասին երազում:

Ցանցը ցանց է որսացել.
մենք հեռանում ենք գիրկընդխառն:

Ակունքներում քո աչքերի
մի կախվող խեղդում է պարանը:

ԾԱՂԻԿ

Քարը:
Քարը օդի մեջ, իսկ թիկունքում` ես:
Քո աչքը` կույր, ինչպես քար:

Մենք
ձեռքեր էինք,
մենք խավարը դատարկեցինք, մենք գտանք

խոսքը, որ ամռան վրա բարձրացավ`
Պաուլ Ցելանը կնոջ՝ Ժիզել Ցելանի հետ
ծաղիկը:

Ծաղիկը կույր խոսք է:
Քո աչքը և իմ աչքը.
նրանք հոգ են տանում
ջրի մասին:

Աճը,
Սրտի թերթ է սրտի թերթին
հավելում:

Եվս մի խոսք, ինչպես դա, և մուրճերն են
ճոճվում բաց երկնքի տակ:

ԵԳԻՊՏՈՍՈՒՄ

Դու պետք է օտարականի աչքերին նայելով ասես` Ջուրը եղի՛ր:
Դու պետք է, ինչը դու ջրում գիտես, օտարականի աչքերում փնտրես:
Դու պետք է նրանց ջրերից կանչես` Հռութ, Նոեմի, Մարիամ:
Դու պետք է զարդարես նրանց, երբ պառկած ես օտարականի հետ:
Դու պետք է զարդարես նրանց օտարականի ամպ-վարսերով:
Դու պետք է ասես Հռութին, Մարիամին ու Նոեմին.
Տեսե՛ք, ես նրա հետ եմ պառկած:
Դու պետք է գեղեցկագույնս զարդարես օտարականին, ում հետ պառկում ես:
Դու պետք է զարդարես նրան քո ցավով` Հռութի, Մարիամի և Նոեմիի մասին:
Դու պետք է ասես օտարականին`
Տե՛ս, ես նրանց հետ պառկել եմ:

ֆրանսերենից թարգմանեց ԹՈՆԴՐԱԿԸ


Պաուլ Ցելանը Նանիի ու Կլաուս Դեմուսի հետ, Լոնդոն, 1955թ. մարտ



6 comments:

  1. Սոնիա17.9.12

    ինքնատիպ է և հախուռն: շնորհակալություն ձեզ և թարգմանիչին մեզ ներկայացնելու համար:

    ReplyDelete
  2. ձեզ էլ շնորհակալություն բլոգ այցելելու և լավը գնահատելու համար:

    ReplyDelete
  3. Գայանե Գինոյան1.10.12

    Պաուլ Ցելանը 1945 թվականից հետո գերմանալեզու գրականության լավագույն բանաստեղծն է, ստեղծագործել է գերմաներեն:Նրա Մահվան ֆուգա բանաստեղծությունը համեմատում են Պիկասոյի գերնիկա կտավի հետ: Ծնվել է Բուկովինայի Չերնովից քաղաքում, որն այժմ Ուկրաինայի կազմում է: Ազգությամբ հրեա է: Կյանքի մեծ մասը ապրել է Փարիզում: Թարգմանությունները լավ են ստացվել , չնայած որոշ դիտողություններ ունեմ, քանի որ բնագրի հետ համեմատելու հնարավորություն ունեմ, եթե կուզեք կգրեմ:

    ReplyDelete
  4. Կարևոր տեղեկություն էր,Գայանե ջան, շնորհակալություն: Գրեք Ձեր դիտողությունները, հետաքրքիր կլինի համեմատելն ու քննարկելը:

    ReplyDelete
  5. Anonymous30.11.12

    Դժվար է ասել`, որովհետև, օրինակ, Յոհաննես Բոբրովսկին գուցե և նրանից ավելի բարձր պոետ է: Ի միջիայլոց` Վիկիպեդիայումտեղադրված է `Հակոբ Մոբսեսի թարգմանությամբ:

    ReplyDelete