Վյաչեսլավ Կուպրիյանով | Вячеслав Куприянов

(ծնվ. 1939թ. Նովոսիբիրսկ)
*
Երբ բոլորը կորցնեն քեզ
և այլևս ոչ ոք քեզ չորոնի,
այդ ժամ դու կգտնվես
ու կիմանաս, ինչ պատասխան տաս`
ուր էիր կորել հարցին`
հավատացնում էր գարնան քամին:

Կասես, որ թաղվեցիր ոսկե տերևների տակ,
կասես, որ չվեցիր հավքերի հետ,
որ քեզ արծաթե ձուկը փախցրեց:

Չասես, որ շեղվեցիր ուղիղ ճանապարհից,
որ ոտքդ առավ շիկացած քարին,
երկար մնացիր պառկած ձյուններում,
սպասելով, որ ոսկորներդ կկպչեն:

Ասա` վերադարձար առաջին խոտի հետ,
ասա` թռչունները քեզ վար նետեցին,
ափ շպրտեցին ջրերը գարնան:

Երբ վերադառնաս չասես ոչ ոքի
որ քամին համոզում էր քեզ
չվերադառնալ:


ռուսերենից թարգմանեց ՅՈւՐԻ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ


No comments:

Post a Comment