Սլավիկ Չիլոյան

(1940-1975թթ.)


*

Ուրիշ ինչի՞ նմանեցնեմ երկնային արքայությունը:

Հիսուս Քրիստոս

Կյանքը ծխախոտ է,
մարդը` թունդ ծխող.
միայն նրանից հեռանալիս է
երևում նրա
ավելորդությունը,
իսկ ծխախոտի դեմ պայքարող
միակ ու հիանալի բժիշկը
խաչվելով անգամ
չփրկեց մեզ,
որովհետև կյանքը ծխախոտ է,
մարդը` թունդ ծխող,
իսկ այս աշխարհում
ամենաքաղցր բանը
թույնն է,
երբ այն տրվում է
մանր դոզաներով:

*
Տղան ընդամենը ութ տարեկան էր,
տղան ընդամենը մի բլուզ ուներ ու մի շալվար
և երկու խոշոր, վախվորած աչքեր.
իսկ այդ աչքերով
(որոնք սիրել էին իր ուսուցչուհին)
ուսուցչուհուն էին տեսել միայն,
որը պինդ կին էր,
առողջ թոքեորվ ու լիքը կրծքով:
Այդ ութ տարեկանը,
որն հաց էր կերել քսաներկու տարի,
վիճաբանության ժամանակ սիրո
ասաց, որ ինքը սիրել է միայն
իր ուսուցչուհուն
և միայն նրան:
Ու ելավ գնաց,
դժվար չէր` գտավ.
փաթաթվեց նրան:
Ու էլ ոչ մի խոսք:
-Այդպես էլ գիտեի - մեղավորի պես քրթմնջաց կինը, -
որ դու պիտի գայիր:
Ու տղան, որ եղել էր ութ տարեկան
և ընդամենն ունեցել էր մի բլուզ, մի շալվար
և երկու խոշոր, վախվորած աչքեր,
ներս մտավ դանդաղ ավերակը այդ...

ՓՈՂՈՑԻ ՇՆԵՐԸ ՄԻՇՏ ՓՈՂՈՑՆԵՐՈՒՄ ՉԵՆ ՄԱՀԱՆՈՒՄ 

Այնպես խաղաղ էր դրսում,
այնքան ցուրտ,
որ ոռնում էր մի շուն:
Մոտեցա նրան ու հարցրի.
շուն,
ի՞նչ կա աշխարհում.
ոչինչ, ասաց նա,
տաք տեղ եմ փնտրում: 

ԳՆԱՑՔԸ

Ժամում հազար կիլոմետր արագությամբ
դուրս եկավ ռելսերից
և շարունակեց ճանապարհը
կաղամբի ու շաղգամի մարգերով:
Վագոնի պատուհանը ջարդեց մի ճանճ,
նստեց իմ դիմաց
ու կես լիտր օղի խմեց...
Չե՞ք հավատում.
գնացքը դրեք ռելսերի վրա,
վագոնի պատուհանը համարեք չկոտրված,
իսկ ճա՞նճը...
Թռավ-գնաց:

ԿԻՐԱԿԻ ՕՐԸ

ես այնքան կուզեի 
մարդկության այս լրջության քողը

Edward Munch .puberty

հանել հագից,
լվանալ երկար.
հետո,
որպես մի սպիտակ խալաթ
մանկապարտեզի փոքրիկ աղջկա`
հագցնել նրան.
ու թող որ
թռվռար իմ շուրջը
այս մարդկությունը`
մանկապարտեզի փոքրիկ աղջկա
սպիտակ խալաթով...

*

Ժասմենին

Մի փոքր
մի փոքր էլ սպասեք
ձեր սիրտը անչափ
արագ է խփում
ձեր սիրտը
նորմալից դուրս է
ձեր սիրտը
ինձ դուր է գալիս
մի փոքր էլ սպասեք
և այդպես
հիվանդի
ճակատին
դիզվեց
բժշկի խոսակցություն
թաց ու խոնավ
շնչառությունը
ու կաթիլ-կաթիլ
քրտինք դարձած
սառը գլորվեց
նրա երեսից:

ՎԱԼՍ

Пора, пора, душевных мук

Не стоит мир, оставим заблужденье.

Александр Пушкин

Օխ, հեռավոր աղջիկ Ժասմեն,
գնացքի պատուհաններից պես ես քեզ տեսա,
ծովի փրփուրների պարի պես.
կանաչ դաշտերի վրա կախված օդի
ու իմ աչքերի պես քեզ նկարեցի
և այդ նկարդ
ես սպիտակ-սպիտակ շորով
ծոցիցս հանեցի
ու այս աշխարհում քեզ հետ
բոլորի աչքի առաջ
ես էլ այդպես ապրեցի,
բոլորի աչքը
երկրագունդ դարձրի
ու նրա վրա
քեզ թույլ գրկած
մունջ պտտվեցի...

Edward Munch. the kiss

ԱՐԳԵԼՔ

Մենք համբուրվում էինք
ու այնքան պինդ,
որ օրենքը նկատեց.
մարդիկ հավաքվեցին,
որոնց
չորս պատից դուրս
համբուրվել չէր տրված.
ու մեր համբույրը
դատարան տարան:


*
Ութ տարեկան փոքրիկ աղջիկ
ինչպես սիրեմ
դնեմ ծնկիս
ու օրորեմ քեզ բառերով
բայց օրորս
ինչ քուն բերի
ութ տարեկան դու մեծ աղջիկ
երբ ներկված թարթիչներիդ
տակ թաքնված հրապուրիչ
ու խորամանկ մի հայացքով
դարձա ես կով
ու բառաչս ձգվեց երկար
այս մարդկության
նախրքաշում

*

Եկա, տեսա, հաղթեցի:

Կեսար

Լուրջ, անգամ ոչ մի բառ
չասացի
ոչ մեկին:
Եկա պատմեցի
իմ մոր ամուսնությունը,
իսկ ինձ
համարեցին
նրա որդին:

ՉԷ, ԵՍ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ

Մի մեռնիր, տեր իմ:

Սանչո Պանսա 

Արտաքսեք, մարդիկ,
ինձ երկրագնդից
արտաքսեք:
Երկրագնդից խոշոր
երկու արցունքներ
ծանր գլորվում են
իմ զույգ աչքերից:
Արտաքսեք, մարդիկ,
ինձ երկրագնդից`
ձեր մոլորակից,
ծեր մոլորակից:

RONDO

Դու լույսի մեջ
ես մթան
դու ինձ երբեք չես տեսնում
գնում եմ ես գլխիկոր
գլխի
գլխի
գլխիկոր

Ես լույսի մեջ
դու մթան
ես քեզ երբեք չեմ տեսնում
գնում ես դու գլխիկոր
գլխի
գլխի
գլխիկոր

Ես լույսի մեջ
դու լույսի
բնավ իրար չենք տեսնում
ու գնում ենք գլխիկոր
գլխի
գլխի
գլխիկոր

*
Դու լաց մի լինի,
ճամփա եմ ելել,
ես տեղ եմ գնում
մի քանի օրով.
դու լաց մի լինի,
ես ետ կդառնամ

Edward Munch

նույն ճանապարհով
ու երբ կծագի
արև քեզ համար,
հավատա դու ինձ,
այդ ես եմ, որ կամ

արևի տեսքով.

իսկ երբ լուռ կընկնի

խաղաղ երեկոն,

ու դուրս կլողա

երկրի այն կողմից

մահիկը լուսնի`

հավատա դու ինձ,

այդ ես եմ, որ կամ
լուսնյակի տեսքով.
դու լաց մի լինի,
երբեք մի տխրի,

ինչպես տեսնում ես

քեզ մոտ եմ ես միշտ: