մի օր...

մի օր երբ էլ բառերս ձեր կեղտոտ շուրթերով չեք մաքրի
երբ ես մեծ կլինեմ
երբ դեռահաս կլինեմ
ու համարյա չծնված

մի օր կբացեմ դուռը
կմտնեմ ներս
թեյնիկը կդնեմ որ եռա
բաժակս կդնեմ սեղանին
թուրմը շատ կլցնեմ ջուրը քիչ
կնստեմ ու կգրեմ
ձեր անիծյալ ցեղի մասին
կհայհոյեմ ձեր կծկված տաբուները
թե ծխող կանայք անբարո են
կթքեմ ձեր ճակատին
ու ծխախոտի փոխարեն ներս կշնչեմ լուցկու չոփը
ու անդուր համից սիրտս կխառնի
ու ես ինձ իրոք անբարո կզգամ
որովհետև գրելու ընթացքում
ծխելը պարտադիր պայման է
երբ մոխրամանի մեջ տրորում ես ավելորդ բառերը
և բանաստեղծությանդ առողջ մարմնում
միայն առողջ բառեր են հայտնվում` պինդ հոգով
և սլացիկ ինչպես գեղեցիկ կինը
և ճկուն
ծուխի պես
ձեզ շնչահեղձ անող

մի օր երբ գրեմ ու պատռեմ
երբ գրեմ ու պատռեմ
ձեր անզորությունից անզորացած
թքեմ ինձ վրա որ ծնել եք ինձ
հետ գնամ
ներս մտնեմ արգանդը ձեր
փաթաթեմ պորտալարը վզիս
և խոստանամ ծնվել
երբ աշխարհը ավելի ուրիշ կլինի

մի օր երբ ամաններս լվացած լինեմ
թեյս խմած
և լուցկու վերջին հատիկը ծամծմած ու ջարդած

Տե՛ս Հասմիկ Սիմոնյանից այլ հրապարակումներ 

<<Լուսնոտ բառեր>> գիրքը

բանաստեղծություններ