Պաբլո Ներուդա | Pablo Neruda

Պաբլո Ներուդա

Հրաժեշտ

1

Քո ամենախորքերից նայում է մեզ

տխուր տղայիկը` ծնկած, ինչպես ես:

Հանուն այն կյանքի, որ հոսելու է երակներով նրա

մենք ագուցելու ենք մեր կյանքերն իրար:

Հանուն այս ձեռքերի, թաթիկների քո աղջկա,

մենք սպանելու ենք ու կառուցելու:

Հանուն քո աչքերի` մի օր լայն բացված այս երկրի վրա,

թաքցնելով արցունքներդ` հայտնված անակնկալ:

2

Պետք չի, սիրելիս:

Որովհետև էլ ոչ մի բան մեզ չի միացնի,

այլևս ոչ մի բան մեզ չի միավորի:

Ոչ մի ասված բառ` քաղցրացող քո բերանում,

և ոչ էլ բառերը, որ այդպես էլ  չասվեցին:

Եվ անօգուտ է հեղեղը կրքերի` խշշացող մեզնից քիչ հեռու,

և մեր լացը, որ թողեցինք պատուհանից այն կողմ:

3

Ես սիրում եմ սերը նավազների,

որ համբույր են տալիս ու հեռանում:

Խոստումներ են շպրտում աջ ու ձախ,

բայց երբեք, երբեք չեն վերադառնում:

Եվ ամեն նավահանգստում սպասող մի կին կա,

ում նավազը համբուրեց ու լքեց:

Եվ մի գիշեր էլ անկողին են մտնում

մահվան հետ ծովում:

4

Ես սիրում եմ սերը, որ կիսում են իրար հետ

համբույրներ, անկողին ու հաց:

Սեր, որ կարող է տևել մի ամբողջ հավերժություն

և սեր, որ կարող է արագ անցնել ու գնալ:

Սեր, որ կարող է ազատվել ինքն իրենից`

սիրելու համար հետո նորից:

Աստվածային սեր` մոտեցնող մեզ իրար:

Աստվածային սեր` հեռացնող իրարից:

5

Էլ աչքերս քո աչքերով չես դյութի:

Էլ վերքերս արագ չեն բուժվի, հենց որ գամ քեզ մոտ:

Բայց ուր էլ որ գնամ, հայացքդ կտանեմ ինձ հետ,

որտեղով էլ քայլես, իմ ցավը դու կզգաս:

Ես քոնն էի,

դու` իմը:

Էլ ինչ...

Մենք ունեցանք հիշողության մեր ճամփան, որտեղով սերն անցավ:

Ես քոնն էի:

Դու իմը:

Ինչ-որ մեկը սիրելու է քեզ:

Ինչ-որ մեկը հնձելու է այն, ինչ ես եմ ցանել:

Գնում եմ: Տխուր եմ: Թեև միշտ էլ տխուր եմ եղել:

Ես եկա քո ձեռքերով, հիմա ես ու՞ր գնամ:

Քո սրտի մեջ նստած փոքրիկ տղայիկը ինձ ասում է` հաջող,

Ու ես էլ եմ ասում` հաջող: 

անգլերենից թարգմ. հասմիկ սիմոնյանը

2012

Տեսնել Պաբլո Ներուդայից այլ հրապարակումներ

Մի գնա այդքան հեռու, Միշտ

Ես կարող եմ գրել ամենատխուր տողերը այս գիշեր

14-րդ բանաստեղծություն

Եթե դու մոռանաս ինձ

Բայց ես քեզ չեմ սիրում, որովհետև սիրում եմ ես քեզ

Բացի մահվանից ոչինչ