Հասմիկ Սիմոնյան
Երևանը օրեցօր դառնում է բուտաֆորիաներով բտված քաղաք: Դեկորատիվ են նաև տոները, այդ թվում` և գրքի մայրաքաղաքի հռչակումը: Այս տարի գրքի քաղաքում ես մի քանի անգամ որոշեցի թարգել գրականությամբ զբաղվելը, բացեցի գրական գործակալություն, բայց քանի որ պետք էր գոյությունս քարշ տալ գրողի համար անձուկ կյանքում, ընդունվեցի աշխատանքի, որի ընթացքում չեմ հասցնում ո'չ գիրք կարդալ, ո'չ գրել: Նրանք, ովքեր գրում են, հերոս են: Ես վաղամեռիկ հերոս եմ: Այսօր դեկտեմբերի 20-ն է, ես վերջնականապես զզված եմ կյանքից, կարոտում եմ գրքերն ու գրականությունը: Մտածում էի գիրք տպել, մրցանակ շահել, քիչ առաջ նայեցի, ուշացրել եմ բոլոր հնարավոր մրցանակաբաշխություններին մասնակցելու վերջնաժամկետները: Ես կարիք ունեմ աշխարհի վերջի, գոնե իմ աշխարհի վերջին, գրողը տանի:
No comments:
Post a Comment