güvercin kanatları gördük yolda
sevgilim
kopmuş güvercin kanatları
büyük binalar ve büyük araçlar gördük sevgilim
büyük araçlar götürdü bizi labirentler arasından
ve biz büyük kentler gördük sevgilim
ve unutmam sevgilim
çamurlu ve ezilmiş güvercinin küçük kollarını
büyük kentin gürültülü ve dedikoducu yol tozunda
ve sen de kazara ezdin ve geçtin
unutmam sevgilim
ve seni nasıl kucakladığımı
öptüğümü yanaklarını
ve sen haykırdın bravo bis
ve tekrar talep ettin
unutmam sevgilim
ben başımı yaslamıştım omzuna
sen ayaklarını koydun taşa ve ben sinirlendim
bedenin büyük bir tabut gibiydi sevgilim ve çağırıyordu beni
ve ben çok sinirlendim
soğuk rüzgar vardı
üşümeyecektik
fakat üşüdük
sonra sonu gelmez terk ediyorduk eski kenti
ve ne kadar güzeldi eski kent bulutlu o havada
yalnız adamın yalnızlığı gibi tanıdık ve romantik
ve bağlanmış bir köpeğin bile havlamaya hevesi yoktu
ve o köpek nasıl akıl etti sevgilim bizim hiç te yabancı
olmadığımıza
adını seslendiriyordum sürekli
ve ne güzel tınlıyordu ismin
pagan, pagan, pagan tanrım
ve ne ateşliydi ve taze
ve ne kadar huzurlusun sen hakiki hıristiyan
ve ne kadar seni seviyorum sen beni sevdiğinde
ve ne rüzgardı
büyük ve şiddetli rüzgar
ve ben koşuşturuyordum
ve rüzgar süpürürdü beni elimden tutmasaydın sevgilim
ben o kadar hafif ve açık baharsı
ve bedenim ölümün yurduydu sevgilim
ne kadar hoş sana
ve tekrar sevgilim ve daima sevgilim
sen mutlusun
vardan hakobyan’ın dediği dillendirdin sen
ben mutluydum
izliyordum basamaklardan nasıl indiğini
taksiye nasıl yaklaştığını
camdan nasıl baktığını ve ben nasıl gülümsedim çıplak ve içten
sevgiyle
ve uzun salladım elimi
kargaların olduğu, rüzgarın olduğu havada
yükseklik korkun vardı
ve arzumu sürekli bağırmak istiyor ve utanıyordum
mutlusun, bağırmaya ihtiyacın yok dedin
kopmuş kanatlar gördük sevgilim
önemli değildi orada kimin unuttuğu
kopmuş kanatlardı sevgilim ve sen kazara ezdin
ve ne kadar şiddetli rüzgardı sevgilim ancak sen elimi tuttun
rüzgar süpürmesin diye beni
No comments:
Post a Comment